|
|
||||||
|
6.17.2003
- ( 16:39 ) Ásta
Óður til Púrtvínsflöskunnar Eins og sumardagur opnast þú angan þín gefur fögur fyrirheit við fyrsta staup öðlast á lífið trú þau verða fleiri það ég veit. Heitur hlátur og tvírætt grín höftin gleymd í vímu veiga dumbrautt púrtvín í æðum hvín af gólfi með röri dreggjar teiga. Fyrir augum mér hringsólast allt gamanið kárnað, fjör fyrir bí niður á gólfið með flöskunni valt nú innyflum öllum í klósettið spý. Allri sannri sælu fylgir bölvuð kvöl eina ráðið er meira og meira öl. # 6.16.2003 - ( 13:48 ) Ásta Nú þegar nokkur fjarlægð hefur náðst við atburðinn treysti ég mér til að birta þau ljóð sem spruttu upp úr sársaukafyllstu reynslu lífs míns. En öll góð list ku spretta af þjáningum. Hérna er það fyrsta sem ég skrifaði: Óður til míns heitthataða Hreinleiki sálar þinnar jafnast aðeina á við svikin loforð þín blíðleiki brossins bjarta jafnast aðeins á kæfandi faðminn fúla snerting handa þinna jafnast aðeins á við spörk frá fótum þínum sætir kossar þínir jafnast aðeins á við hvassa tungu þína en sem ástin mín eina ertu ekki lengur. Helvítið þitt. # |
|
|||||
